Elementy hydropneumaty­czne zbudowane są w kształcie cylin­dra połączonego z kulistym zbiornikiem. W zbiorniku tym znajduje się prze­pona dzieląca go na dwie części. W jednej części — zamkniętej — znajduje się gaz (zwykle azot), stanowiący element sprężysty zawieszenia. Druga część połączona — z cylindrem — wypełniona jest olejem. W cylindrze znajduje się tłok, którego tłoczysko związane jest z wahaczem koła. Ruchy koła powodują przesuwanie się tłoka w cylindrze, w związku z czym znaj­dujący się nad tłokiem olej wywiera nacisk na przeponę i powoduje sprę­żanie gazu. Na rys. 16.18 pokazano schematycznie działanie elementów hy­dropneumatycznych w zawieszeniu samochodu osobowego. Charakterystyczne cechy hydropneumatycznych elementów sprę­żystych to stała masa gazu w komorze zbiornika oraz fakt, że na przeponę nie działa bezpośrednio trzon tłoka, lecz nacisk jest na nią wywierany za pośrednictwem oleju. Zawieszenie hydropneumatyczne umożliwia utrzymywanie stałej odległości nadwozia pojazdu od nawierzchni drogi, niezależnie od obcią­żenia statycznego. Wysokość elementów sprężystych reguluje się przez doprowadzenie do komory między tłokiem a przeponą dodatkowej ilości oleju, kompensującej zmniejszenie objętości gazu pod wpływem przyrostu obciążenia statycznego. Uzupełniająca ilość oleju jest doprowadzana ze specjalnego zbiornika — tzw. „akumulatora ciśnienia" — w którym znajduje się olej pod wysokim ciśnieniem. Dopływem oleju z akumulatora ciśnienia do elementów sprężystych steruje regulator wysokości, działający pod wpływem statycznego ugięcia elementów zawieszenia. Na rys. 16.19 przedstawiono schemat instalacji zawieszenia hydropneumatycznego w autobusie. Regulator wysokości może być nastawiany przez kierowcę na żądaną wysokość położenia nadwozia w stosunku do jezdni. Stosuje się zwy­kle trzy położenia: „normalne", „niskie", „wysokie". „Niskie" przeznaczone jest do jazdy z dużą szybkością po dobrej drodze o równej nawierzchni. Położenie „wysokie" stosuje się podczas jazdy w nierównym terenie. Regulator wysokości można stosować zamiast podnośnika pojaz­du, np. do zdejmowania kół. W tym celu podnosi się nadwozie w położenie „wysokie", podstawia się podstawki pod nadwozie (lub ramę) i przełącza się regulator na położenie „niskie", co powoduje podniesienie kół.