Badania stateczności i kie­rowalności obejmują pomiary kątów znoszenia kół, chwilowych odchyleń od prostoliniowego ruchu pojazdu i tym podobnych parametrów. Uproszczone metody oceny kierowalności pojazdu polegają na pomiarach maksymalnych kątów skrętu kół kierowanych, najmniejszej śred­nicy zawracania oraz sił występujących w układzie kierowniczym podczas przejeżdżania samochodem przez przeszkody i podczas jazdy po torze krzy­woliniowym tworzącym „ósemkę" (rys. 29.4). Samochody osobowe bada się podczas jazdy z prędkością 25 km/h na „ósemce" o wymiarach a = 28 m, d = 20 m. Samochody ciężarowe — przy prędkości 20 km/h, na „ósemce" o wymiarach a = 42 m i d = 30 m. Do pomiarów sił w układzie kierowniczym używa się kierownicy dynamometrycznej, zakładanej na koło kierownicze badanego pojazdu. Pomiary poprzedza się sprawdzeniem zależności kinematycznych w układzie kierowniczym — zbieżności kół oraz kątów ich ustawienia ).